drzoanna

Kontynuacja:    https://drzoanna2.wordpress.com/

————————————————————————–

Jeszcze nigdy nie pisałam bloga…
Nawet nie przypuszczałam, że się zdecyduję …..
Ale teraz jest inaczej.
Na nowo zaczęłam zadawać sobie pewne – najważniejsze w życiu pytania…
o to – co naprawdę się liczy w tzw ogólnym rozrachunku… jak dalece można/trzeba pozostać sobą…
ile można/trzeba odpuścić – a czego bronić do ostatniej kropli krwi.
Zawsze sądziłam, że czas młodości to czas dojrzewania wewnętrznego i że wtedy rodzą się w nas wszystkie te odpowiedzi – w bólach, często na skutek dramatycznych doświadczeń.
I że czas „potem” może je co najwyżej nieco zmodyfikować…
nigdy, że – ni z tego ni z owego – zmusi do postawienia sobie tych pytań na nowo.
No i właśnie odkryłam, że muszę zadać je sobie raz jeszcze….
że to, co wydawało się oczywiste już takim nie jest…
Bo nie wiem, czy dokonałam właściwych wyborów.
Nie jestem pewna, czy DOBRZE żyłam.
Nie wiem, co i na ile powinnam zmienić…. i czy zdążę.

No i po to jest ten blog…. miejsce na te stare/nowe pytania…
i na odpowiedzi – o ile to możliwe….

Oto mój blog.

To skrót mojej pierwszej notatki (z kwietnia 2009) w blogu, prowadzonym na portalu Altergothic.
Nie wiem, czy uda mi się opowiedzieć Wam – jaki to był portal, jak niezwykłe i magiczne miejsce stanowił w sieci, jaka panowała tam atmosfera i jacy tworzyli go ludzie.
Więcej – jestem pewna, że to po prostu niemożliwe, ale dla tych, którzy o nim nie słyszeli – służę garścią informacji.
Altergothic był portalem głównie muzycznym, z „ideowego” założenia w klimacie Dark Independent, ale cechowała go szczególnie szeroka formuła i przychylna otwartość.
Wystarczy napomknąć, że ja sama pisałam dla AG nie tylko recenzje płyt, relacje z koncertów, imprez w klimacie, wywiady z muzykami, artykuły o zespołach itp – ale również rzeczonego bloga, felietony o przeróżnej tematyce, recenzje filmów, zamieszczałam tam swoje wiersze i opowiadania. Recenzowałam płyty także i spoza gotyckiego kręgu, a najchętniej metalowe – w przeróżnych metalu odmianach: od folk metalu po doom, power czy death.
Zarejestrowani userzy – a szczególnie ci mocno się udzielający, także na forum – stworzyli wyjątkową społeczność i choć jedynie niewielka część z nas znała się w realu, to poczucie więzi, bliskość, zaufanie budowane latami – było naprawdę niepospolite.

Ale Alter, w takiej jak dotychczas formie, zakończył działalność, a ja czuję się, jakby amputowano mi dłoń albo wycięto śledzionę – nie umiem opisać, jak bardzo ważną częścią mnie i mojego życia był mój portal – to na nim nastąpiło moje, spóźnione, dojrzewanie.
Jestem dzieckiem AG – i nic tego nie zmieni.
Altergothic jest dla mnie jak tatuaż na duszy – nie do zmycia, nie do zapomnienia, nie do przecenienia.
I gdziekolwiek pójdę, cokolwiek sobie w necie zbuduję własnego, to i tak będę naznaczona piętnem AG, to moje nowe miejsce – także.
Buduję je więc i nie jest to dla mnie łatwe – pisząc dla Altergothic miałam pewność, że obracam się wśród grupki przyjaciół, że moje słowa czytają „bratnie dusze” …  teraz zaś, rzucając się na szerokie wody neta nie jestem pewna, kim jesteś, Mój Drogi Czytelniku …
Czy jesteś mi życzliwy, czy mnie choć trochę polubisz…
A ja, niestety, jestem osobą dość wrażliwą na hejty… jeśli więc te głupoty, które tu wypisuję nie spodobają Ci się – to plis, zamiast bluzgnąć mi hejtem w twarz –  idź może na spacer albo posłuchaj muzyki – jest jej tyle, pięknej i fantastycznej i każdy znajdzie w niej coś dla siebie.
Jeśli natomiast chcesz podyskutować, swoją ewentualną krytykę poprzeć rzeczowymi argumentami – to serdecznie zapraszam.

Kilka uwag technicznych:

Umieszczam tu całą moją pisaninę z Altergothic, włącznie z blogiem – uchroni ją to przed rozpłynięciem w niebycie internetu, ale pomoże też Wam poznać mnie:  ilość choćby odniesień i nawiązań do sytuacji czy osób z portalu pokaże dobitnie, jak bardzo był on dla mnie ważny.
Jeśli cokolwiek zmienię w swoich wpisach, to tylko dla ochrony prywatności wspominanych tam osób, choć już wcześniej, na AG, dbałam o to, aby pozostały one nierozpoznane, jeśli wyraziły takie życzenie, czy też hipotetycznie mogły sobie tego życzyć. Dlatego niektóre imiona zastępuję innymi a ksywki – skrótami, zdarza się też – że trochę modyfikuję przebieg zdarzeń, zaciemniając możliwość identyfikacji.
Artykuły, wiersze itp – wszystko opublikowane wcześniej na portalu oznaczę skrótem „AG„.
Podział na kategorie nie jest ortodoksyjny – czasem koncert czy obejrzany film jest jedynie pretekstem do rozważań natury ogólnej, a notka w  blogu posiada wszelkie cechy felietonu.

Zapisy w starych blogach, kopiowanych z AG – od nr 1 do 10, są uszeregowane chronologicznie „z góry na dół”, więc zalecałabym czytać je w taki sam sposób.
Natomiast w nowym, o nr 11, w którym pojawiają się nowe zapisy, porządek jest odwrotny: wpisy świeże umieszczać będę na górze strony – będzie to wygodniejsze dla czytających.

Mam też prośbę.
Jeśli spodoba Ci się tu zamieszczone, a wykonane przeze mnie zdjęcie, tekst, czy jego fragment i chcesz je wykorzystać – na fejsie, swojej stronie, blogu itp, to dołącz plis link z adresem artykułu, z którego pochodzi, albo z adresem tego bloga.

https://drzoanna.wordpress.com/

i kolejna odsłona:

https://drzoanna2.wordpress.com/

---